برای بسیاری از رمپ‌ها، نوار نقاله بارگیری تلسکوپی سریع‌ترین راه کاهش دقیقه/کامیون و حذف ورود لیفتراک به کانتینر است. نوار نقاله تلسکوپی (تسمه نقاله یا کانوایر تلسکوپی بارگیری کامیون و کانتینر) همان نوار نقاله‌ای است که بوم آن تلسکوپی جلو می‌رود و عمق داخل وسیلهٔ نقلیه را پوشش می‌دهد. اما نتیجهٔ واقعی زمانی می‌آید که تعداد استیج، طول جمع‌شدن/باز شدن و کلیرنس جلوی دهانه درست انتخاب شود. در پروژه‌های نوین‌تک، معمولاً قبل از هر پیشنهاد نوار نقاله تلسکوپی، همین سه گام روی رمپ‌های موجود اجرا می‌شود. این راهنما نسخهٔ عملی و کوتاه برای تصمیم دقیق است.

 

گام ۱: اندازه‌گیری فضا و کلیرنس جلوی دهانه

کلیرنس یعنی: فضای واقعاً خالی و امنِ جلوی دهانه برای استقرار تلسکوپی و مسیر حرکت اپراتور (بعد از کسر موانع ثابت/نیمه‌ثابت). این عدد با «مساحت رمپ» یا «عرض راهرو» یکی نیست.

سه عدد طلایی را دقیق بگیرید:

  • عرض مفید جلوی دهانه (m): بعد از کسر ستون، گاردریل و پالت‌های ثابت
  • طول مفید تا مانع اول (m): اسکله، ستون، رمپ یا هر مانع سخت در جلو
  • ارتفاع مؤثر در/سقف (m): همراه با موانع بالاسری مثل کانال، چراغ و اسپرینکلر در بازترین زاویهٔ بوم

قاعدهٔ سرانگشتی کلیرنس

کلیرنس لازم ≈ طول جمع‌شدهٔ تلسکوپی + حدود ۱ متر مسیر امن اپراتور + حدود ۰٫۵ متر فضای مانور

اگر کلیرنس واقعی کمتر است:
به مدل جمع‌شونده‌تر (۴ استیج) یا ترکیب بالابر و تلسکوپی (الواتِک) فکر کنید.

گام ۲: مشخص کردن طول‌ها و تعداد استیج نوار نقاله تلسکوپی

قبل از اسم مدل، فقط دو عدد لازم دارید:

  1. طول جمع‌شدن مجاز (برای فضا جلوی دهانه)
    تقریبی و عملی:
    طول جمع‌شدنِ مجاز ≈ کلیرنسِ واقعی منهای حدود ۱ متر مسیر اپراتور و حدود ۰٫۵ متر فضای مانور
    هر مدلی که طول جمع‌شدنش از این عدد بیشتر است از همین‌جا حذف می‌شود.
  2. طول بازشوی مورد نیاز (برای عمق داخل وسیله نقلیه)
    طول بازشوی مورد نیاز = بیشترین عمقی که می‌خواهید بسته را داخل کامیون/کانتینر تحویل بدهید

هر مدلی که طول بازشویش از این عدد کمتر است عمق لازم را پوشش نمی‌دهد.

فیلتر اولیهٔ مدل‌ها

لیست مدل‌های ۲، ۳ و ۴ استیج را جلوی این دو عدد بگذارید:

  • فقط مدل‌هایی را نگه دارید که:
    طول جمع‌شدن آن‌ها ≤ طول جمع‌شدن مجاز،
    و طول بازشوی آن‌ها ≥ طول بازشوی مورد نیاز است.
  • اگر هیچ مدلی در این فیلتر نماند، معمولاً باید:
    سراغ استیج بیشتر بروید، یا
    ترکیب بالابر + تلسکوپی (الواتک) را بررسی کنید.

انتخاب بین ۲، ۳ و ۴ استیج

بین مدل‌هایی که از فیلتر رد شده‌اند:

  • اگر فضا جلوی دهانه زیاد است و عمق موردنیاز خیلی زیاد نیست، معمولاً ۲ یا ۳ استیج کافی است.
  • اگر کلیرنس جلوی دهانه محدود است ولی عمق زیادی لازم دارید، ۴ استیج کمک می‌کند طول جمع‌شدن کوتاه بماند.
  • اگر در دو سه سال آینده احتمال استفاده از کانتینرهای بلندتر وجود دارد، مدلی را انتخاب کنید که کمی حاشیهٔ طول بازشو داشته باشد.

در پایان این گام، باید ۱–۲ مدل کاندید مشخص شده باشد که هم از نظر فضا جلوی دهانه، هم از نظر عمق داخل وسیلهٔ نقلیه، منطقی‌اند؛ گام ۴ فقط چک می‌کند این انتخاب از نظر ظرفیت و نرخ هدف رمپ هم جواب می‌دهد.

گام ۳: مطابقت ظرفیت تلسکوپی با نرخ هدف رمپ

تا این‌جا مدلی را پیدا کرده‌ای که از نظر فضا و طول بازشو جواب می‌دهد. حالا باید چک کنی برای نرخ هدف روی هر رمپ، کم نمی‌آورد و بی‌خودی هم بزرگ انتخاب نشده است.

  1. نرخ هدف هر رمپ را مشخص کنید
    به‌جای کل سایت، فقط برای هر سکوی بارگیری یک بازهٔ تقریبی داشته باشید:
    مثلا «در ساعات پیک روی این رمپ حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ بسته در ساعت جابه‌جا شود».
  2. ظرفیت مدل را با دیتاشیت مقایسه کنید
    در دیتاشیت، ظرفیت مدل (بسته/ساعت) در یک سرعت کاری معمول را ببینید.

    • اگر نرخ هدف رمپ تا حدود ۶۰–۷۰٪ این عدد است، مدل از نظر ظرفیت امن است.
    • اگر نزدیکِ سقف یا بالاتر از آن است، باید:
      • آپشن سرعت بالاتر + اینورتر بگیرید،
      • و مطمئن شوید ورودی رمپ / سورتر بالادست واقعاً می‌تواند همین نرخ را تغذیه کند؛ وگرنه تلسکوپی بیکار می‌ماند.
  3. به نوع بسته‌ها توجه کنید
    ظرفیت واقعی همیشه از عدد کاتالوگی کمی کمتر است، مخصوصاً اگر بسته‌ها یک‌دست نباشند:

    • اگر بسته‌ها نرم، بدشکل یا خیلی متنوع هستند، در عمل فاصلهٔ بیشتری بین‌شان می‌افتد و نرخ واقعی پایین‌تر می‌آید؛ پس حاشیهٔ بیشتری نسبت به ظرفیت دیتاشیت درنظر بگیرید.
    • اگر بیشتر مرسولات کارتنی و نسبتاً هم‌ابعاد هستند، همان ظرفیت دیتاشیت در سرعت متوسط، تخمین قابل‌قبولی برای تصمیم مدیریتی است.

چک‌لیست کوتاه انتخاب تلسکوپی (قبل از سفارش)

قبل از صحبت با تأمین‌کننده، این چند جواب را برای هر رمپ آماده کنید:

  • اعداد فضا جلوی دهانه
    عرض مفید، طول تا مانع اول و ارتفاع مؤثر سقف (بعد از کسر ستون، گاردریل و موانع بالاسری)
  • کلیرنس پارک و مسیر امن اپراتور
    فاصلهٔ واقعی در حالت پارک تلسکوپی + حدود ۱ متر مسیر رفت‌وآمد اپراتور
  • تیپ خودرو و عمق مورد نیاز
    کامیون، تریلی یا کانتینر؟ بیشترین عمقی که باید داخل وسیلهٔ نقلیه پوشش داده شود چقدر است؟
  • نرخ هدف روی هر رمپ
    چند بسته در ساعت در ساعات پیک می‌خواهید روی این رمپ جابه‌جا شود و چند شیفت کار می‌کند؟
  • پروفایل بسته‌ها
    غالباً کارتنِ نسبتاً هم‌ابعاد است یا بسته‌های نرم/بدشکل و بسیار متنوع؟ وزن حدودی مرسولات چقدر است؟
  • محدودیت‌های اجرا
    آیا نصب باید بدون توقف سایت انجام شود یا امکان توقف کوتاه (در تعطیلی/شیفت شب) دارید؟
  • برق و یکپارچه‌سازی
    برق در دسترس (ولتاژ/آمپر) کجاست و آیا نیاز دارید تلسکوپی با PLC/WCS، DWS یا سورتر بالادست یکپارچه شود یا به‌صورت مستقل کار می‌کند؟

سه الگوی رایج انتخاب (سناریوهای نمونه)

سناریو الف: رمپ کم‌عرض با گردش بالا

اگر جلوی دهانه باریک است، رمپ همیشه شلوغ است و لیفتراک زیاد تردد می‌کند:

  • مسئله: کمبود عرض و تعارض مسیر نفر/لیفتراک، در عین نیاز به نرخ بارگیری بالا
  • پیشنهاد: تلسکوپی ۳ استیج، سرعت کاری متوسط تا بالا، با Head lift و روشنایی سرِ بوم
  • نتیجه: پوشش عمق استاندارد کانتینر، بدون اشغال بیش از حد فضا و با دید و ارگونومی بهتر برای اپراتور

سناریو ب: فضای بسیار محدود، عمق زیاد لازم

اگر کلیرنس جلوی دهانه کوتاه است ولی باید تا انتهای تریلی/کانتینر جلو بروید:

  • مسئله: طول جمع‌شدن محدود، در عین نیاز به بازشوی بلند
  • پیشنهاد: تلسکوپی ۴ استیج با طول جمع‌شدن کوتاه، روی ریل زمینی یا چرخ برای جابه‌جایی در عرض
  • چک حیاتی: ارتفاع/سقف و موانع بالاسری را در بازترین حالت بوم کنترل کنید
  • نتیجه: حداکثر عمق پوشش با حداقل اشغال فضای رمپ

سناریو پ: اختلاف تراز یا رمپ شیبدار

اگر سطح سالن، سکوی بارگیری و کف کانتینر هم‌تراز نیستند یا رمپ شیب تند دارد:

  • مسئله: زاویهٔ نامناسب بوم و ریسک برخورد بسته‌ها با کف یا لبهٔ کانتینر
  • پیشنهاد: ترکیب بالابر + تلسکوپی (الواتِک) یا تلسکوپی با Head lift/Tilt قوی و گاردینگ عمودی
  • چک حیاتی: امکان ذخیرهٔ پروفایل ارتفاع و اینترلاک ایمنی حرکت بوم با وضعیت بالابر
  • نتیجه: جبران اختلاف تراز بدون فشار اضافی به اپراتور و بدون ضربه به بسته‌ها

اشتباهات رایج در انتخاب نوار نقاله تلسکوپی

  • دیدن فقط طول بازشو، نه فضای جلوی دهانه
    خیلی وقت‌ها تلسکوپیِ بلند انتخاب می‌شود، اما جلوی درب، ستون، رمپ یا مسیر لیفتراک اجازهٔ کار راحت به آن نمی‌دهد.
    همیشه اول «طولِ جمع‌شدن + مانع اول» را چک کنید، بعد سراغ طول بازشو بروید.
  • افراط در تعداد استیج «برای روز مبادا»
    استیج بیشتر همیشه به‌معنی راه‌حل بهتر نیست؛
    در رمپ‌هایی که واقعاً عمق زیاد لازم ندارند، ۴ استیج یعنی هزینه و پیچیدگی بیشتر بدون ارزش واقعی.
    تعداد استیج را فقط بر اساس عمق مورد نیاز وسیلهٔ نقلیه انتخاب کنید.
  • نادیده‌گرفتن نرخ هدف روی هر رمپ
    بعضی تصمیم‌ها فقط روی قیمت و «حداکثر ظرفیت کاتالوگی» گرفته می‌شوند؛
    در عمل نه ورودی رمپ آن‌قدر مرسوله می‌دهد، نه اپراتور می‌تواند با آن سرعت کار کند.
    ظرفیت دیتاشیت را با نرخ واقعی سایت و پروفایل بسته‌ها تطبیق دهید.
  • بی‌توجهی به پروفایل مرسولات
    مدلی که برای کارتن‌های هم‌ابعاد خوب کار می‌کند، لزوماً برای بسته‌های نرم و نامنظم مناسب نیست.
    اگر بسته‌ها متنوع و بدشکل‌اند، روی حاشیهٔ ظرفیت کاغذی حساب نکنید و فاصلهٔ عملی بین بسته‌ها (Pitch) را مبنا بگیرید.
  • فکر نکردن به توسعهٔ بالادست (DWS، سورتر و …)
    امروز شاید تلسکوپی مستقل کار کند، اما اگر در برنامهٔ دو سه سالهٔ سایت، سورتینگ یا DWS هست،
    از همان ابتدا امکان یکپارچگی کنترلی و فضا برای آن را در نظر بگیرید تا مجبور به دوباره‌کاری نشوید.

قدم بعدی: همین منطق را روی رمپ خودتان پیاده کنید

اگر پاسخ همین چند سوال چک‌لیست را برای هر رمپ‌تان داشته باشید (فضای جلوی دهانه، نوع خودرو، عمق مورد نیاز، نرخ هدف و پروفایل بسته‌ها)، تیم نوین‌تک می‌تواند در طراحی رمپ بارگیری با نوار نقاله تلسکوپی نوین‌تک و بر اساس تجربه‌ی پروژه‌های پستی و شرکت‌های لجستیک انبارداری و توزیع نوین‌تک:

  • ۱–۲ گزینهٔ پیشنهادی برای تعداد استیج، طول جمع‌شدن/بازشو و ترکیب با بالابر یا سورتر ارائه کند
  • ریسک‌های فضایی و اجرایی (کلیرنس، مسیر اپراتور، اختلاف تراز) را قبل از سفارش شناسایی کند
  • سناریوی توسعهٔ بعدی (افزودن DWS، سورتر یا رمپ‌های بیشتر) را در همان طراحی اولیه در نظر بگیرد

اگر می‌خواهید این چک‌لیست را برای رمپ‌های فعلی‌تان تکمیل کنیم، کافی است مشخصات پایه را برای نوین‌تک بفرستید تا یک طرح اولیه‌ی پیشنهادی برای‌تان آماده شود.

سؤالات پرتکرار در مورد تلسکوپی

  1. اگر فضا جلوی دهانه خیلی کم باشد، تلسکوپی اصلاً گزینهٔ مناسبی هست؟
    بله، به‌شرطی که طول جمع‌شدن و تعداد استیج درست انتخاب شود.
    در فضای خیلی محدود، معمولاً مدل‌های ۴ استیج با طول جمع‌شدن کوتاه و امکان حرکت روی ریل یا چرخ، گزینهٔ اصلی‌اند.
  2.  برای شروع، سرعت بالا بگیرم یا متوسط کافی است؟
    اگر نرخ هدف شما و ورودی بالادست هنوز پایدار نیست،
    سرعت کاری متوسط با اینورتر (قابلیت تنظیم سرعت) انتخاب امن‌تری است.
    بعداً می‌توانید در صورت نیاز سرعت را بالاتر تنظیم کنید، اما تغییر مکانیک و استیج کار ساده‌ای نیست.
  3. تلسکوپی روی هر رمپ لازم است یا می‌شود بین چند رمپ مشترک استفاده کرد؟
    در سایت‌های با گردش متوسط، یک تلسکوپی روی ریل زمینی می‌تواند بین دو دهانه جابه‌جا شود.
    اما در گردش‌های بالا، این اشتراک‌گذاری معمولاً گلوگاه و صف ایجاد می‌کند.
    اگر بیش از یک رمپ هم‌زمان در پیک کار می‌کنند، برای هر رمپ یک واحد مستقل در نظر بگیرید.
  4. برای رمپ شیب‌دار یا اختلاف تراز زیاد، تلسکوپی به‌تنهایی کافی است؟
    اگر اختلاف تراز قابل‌توجه است، تلسکوپی باید با بالابر (الواتِک) یا سازهٔ تنظیم ارتفاع ترکیب شود.
    مدل‌هایی که Head lift/Tilt قوی و گاردینگ مناسب دارند، هم برای ایمنی بسته و هم ارگونومی اپراتور حیاتی‌اند.